W trakcie wyprawy

Nasze wyprawy prowadzone są po trudnym akwenie. Przywiązujemy bardzo dużą wagę do bezpieczeństwa. Mamy swoje wypracowane latami procedury bezpieczeństwa. Uczestnicy naszych wypraw zostaną z nich przeszkoleni na jachcie przed wyjściem w morze. Przeprowadzimy szkolenie z alarmów jachtowych, p-poż, obsługi jachtu i podstawowych urządzeń. W rejonach, gdzie występują dzikie zwierzęta (szczególnie niedźwiedzie polarne) będziemy uczyć jak zachować się w kontakcie z nimi.

Pierwsza doba na jachcie zaczyna się od godziny 16, a ostatnia kończy do 10. Oczywiście staramy się być elastyczni i pomocni w zależności od posiadanych możliwości. Na pewno przyjmiemy bagaż i jeśli część poprzedzającej ekipy już wyleciała możemy zaproponować wcześniej miejsce. Staramy się tworzyć życzliwą społeczność pomiędzy ekipami.

Nasze wyprawy mają charakter żeglarski. Z tego powodu uczestnicy zostaną podzieleni na 3-4 wachty 2-3 osobowe. Każdy z uczestników będzie współtworzyć wyprawę wykonując obowiązki spoczywające na jego wachcie. Do najważniejszych należą:

Praca wacht standardowo odbywa się zgodnie z przedstawionym na rejsie grafikiem. Wachty są naprzemienne. Uczestnik może być czasowo zwolniony z pracy w wachcie decyzją kapitana ze względu na chorobę lub inne okoliczności będące podstawą do decyzji kapitana. Wszyscy uczestnicy mogą zostać poproszeni o pomoc w niezdefiniowanych powyżej sytuacjach, w tym np. w trakcie manewrów portowych, desantów na ląd.

Wyprawy mają charakter rejsu morskiego. Z naszej strony prowadzone są przez najbardziej doświadczonych kapitanów. To na nich spoczywa odpowiedzialność do podejmowania decyzji związanych z bezpieczeństwem wyprawy, jej uczestników i jachtu.

W Arktyce pogoda jest bardzo zmienna. W jej północnej części istnieje zagrożenie ze strony przemieszczającego się lodu. Kapitan, ze względu na bezpieczeństwo, ma prawo do zmiany programu wyprawy. Może zmienić kolejność poszczególnych punktów lub zrezygnować z części z nich. W najtrudniejszych sytuacjach, takich jak np. nadchodzące sztormy może podjąć decyzję o pozostaniu w porcie do czasu poprawy warunków. Uczestnicy naszych wypraw muszą liczyć się z takim ryzykiem.

Dla nas priorytetem jest bezpieczeństwo.

Po naszej stronie jest zapewnienie prowiantu do przygotowania wartościowych posiłków oraz koordynowanie prac. Wśród produktów znajduje się mięso. Osoby będące na różnych dietach zobowiązane są poinformować nas o tym w trakcie zgłoszenia na wyprawę.

Uczestnicy w ramach wacht kambuzowych przygotowują posiłki (śniadania, obiady, kolacje) dla wszystkich oraz dbają o porządek w częściach wspólnych. Wachty kambuzowe zmieniają się co dobę, zgodnie z grafikiem przedstawionym na jachcie.

Bezwzględnie zakazane jest spożywanie alkoholu lub używanie środków odurzających, psychotropowych i wszystkich innych o podobnym działaniu w przed lub w trakcie wyprawy. W wyjątkowych sytuacjach kapitan może zezwolić na spożycie niewielkiej ilość alkoholu.

Nasze wyprawy mają w opisie określony stopień trudności.
Wszystkie z wypraw zakładają rejs jachtem po wodach morskich lub przybrzeżnych.
Wyprawy o łatwiejszym stopniu trudności są najczęściej połączeniem aktywność na lądzie i na morzu. Staramy się podróżować pomiędzy miejscami i po dopłynięciu do nich spędzić aktywnie czas organizując wędrówki, trekkingi, zwiedzanie. Większa część rejsów morskich wiedzie fiordami lub wodami przybrzeżnymi. Staramy się minimalizować czynniki powodujące chorobę morską, a jeśli ona wystąpi w możliwie krótkim czasie dopłynąć do lądu, gdzie choroba morska powinna ustąpić od razu.

Wyprawy w rejonie Tromso (np. Zorze i Wieloryby) mają program podzielony na część lądową i morską, a kolejność realizacji punktów programu uzależniamy od warunków pogodowych.

Większa część tras po Svalbardzie wiedzie również po fiordach. Jeżeli są niekorzystne warunki to najpierw eksplorujemy rejony Longyearbyen (Isfjorden), a w drugiej kolejności ruszamy na północ.
W wyprawach o łatwiejszym stopniu trudności staramy się nie narażać uczestników na żeglowanie przy złej pogodzie.

Choroba morska jest normalną reakcją organizmu zdrowego człowieka na zaburzenia błędnika spowodowane zafalowaniem morza. Najczęściej organizm adoptuje się w ciągu 2-3 dni. Po zejściu na ląd powinna ustąpić od razu. Istnieją środki farmakologiczne pozwalające na ograniczenie skutków choroby. Osoby potrzebujące wskazówek w tej sprawie prosimy o bezpośredni kontakt z nami.

Dla doświadczonych żeglarsko osób organizujemy trudniejsze wyprawy i ekspedycje w których dopuszczamy możliwość pływania w trudnych warunkach.

W trakcie wszystkich naszych wypraw możemy napotkać dzikie zwierzęta. We wszystkich miejscach mogą pojawić się wieloryby, w tym orki.

Na Svalbardzie dodatkowo możemy spotkać niedźwiedzie polarne, morsy, renifery, foki.
Największe zagrożenie płynie od strony niedźwiedzi polarnych, które są najgroźniejszym drapieżnikiem lądowym. Niedźwiedzie co jakiś czas atakują ludzi, a ostatni śmiertelny atak miał miejsce w sierpniu 2020 r.

Opracowaliśmy i stosujemy własne procedury bezpieczeństwa, z którymi uczestnicy zostaną zapoznani przez pierwszym zejściem na ląd. Ze względu na realne niebezpieczeństwo wymagamy stosowania się do nich oraz wypełniania poleceń przewodników. Dotyczą one między innymi konieczności trzymania się w zwartej grupie, zachowywania bezpiecznej odległości. Nie przestrzeganie naszych procedur lub poleceń naszych przewodników może skutkować zakazem opuszczania jachtu lub nawet zakończeniem wyprawy.
Musimy pamiętać, że jesteśmy tylko gośćmi w arktycznym świecie zwierząt.

Na Svalbardzie żyje około 3 tys. niedźwiedzi polarnych. Są obecne we wszystkich rejonach archipelagu. Nie możemy dać gwarancji, że na każdej wyprawie uczestnicy zobaczą niedźwiedzie, ale jak dotąd – na większości się to udawało.

W trakcie wypraw po Svalbardzie spoczywa na nas obowiązek posiadania broni palnej. Wynika to z realnego zagrożenia atakiem ze strony niedźwiedzi polarnych. Nasi przewodnicy są do tego przygotowani, dysponują wymaganymi przeszkoleniami, uprawnieniami i posiadają przy sobie broń długą.

Oczywiście użycie broni palnej jest ostatecznością i tylko w sytuacji bezpośredniego zagrożenia życia ludzkiego. Staramy się nie dopuścić do takiej sytuacji, dlatego każde zejście na ląd jest długo przygotowywane. Poza bronią palną posiadamy skuteczne środki odstraszające, w tym pirotechnikę.

Przede wszystkim staramy się jednak nie dopuścić do sytuacji bezpośredniego spotkania z niedźwiedziem na lądzie. Szanujemy to, że on jest domownikiem svalbardzkich miejsc, a my jedynie gośćmi.

W trakcie morskiej części wyprawy oraz na obszarze Svalbardu znajdujemy się poza zasięgiem sieci komórkowych. Zasięg ten mamy zapewniony w norweskich portach, fiordach, płynąc blisko wybrzeża, a na Svalbardzie w Longyearbyen oraz głównych częściach Isfjorden.
Łączność bezpieczeństwa mamy zapewnioną poprzez telefon satelitarny. Uczestnicy mogą z niego odpłatnie skorzystać z ważnych powodów.

Program większości naszych wypraw ułożony jest jako trasa pomiędzy miejscami na lądzie. Szczególny nacisk kładziemy na trekkingi. Na Svalbardzie staramy się organizować jak najwięcej desantów na brzeg. Podchodzimy pod lodowce, kolnie morsów, eksplorujemy ciekawe miejsca. Staramy się znaleźć czas na fotografowanie.

W Arktyce mamy kilka swoich „pewnych miejscówek”, w których zazwyczaj łowimy ryby. Jeśli tylko będą możliwości podejmiemy próbę. Jacht wyposażony jest w dwie wędki.