SKJERVØY

Miejsce spotkań orek

PODSTAWOWE INFORMACJE
Skjervøy jest typową wioską rybacką umiejscowioną na wyspie, jak i nazwą gminy w regionie Troms, na północny-zachód od Tromsø. Jest wspaniałym miejscem na aktywność pod gołym niebem. Wysokie szczyty zachęcają do wycieczek górskich i jazdy na nartach, a głębokie fiordy pozwalają na swobodną żeglugę i połów ryb.
Wraz z sąsiadującą gminą Kvænangen, tereny nagle zyskały na popularności od zimy 2017/2018, co spowodowane zostało nieoczekiwanym pojawieniem się w okolicy ławic śledzi, za którymi nadciągnęły stada orek.

FIORDY PEŁNE ŚLEDZI I WALENI
Orki są niezwykle inteligentnymi ssakami z rodziny delfinowatych. Żyją w stadach liczących 5-40 osobników i karmią się rybami oraz innymi ssakami. Niektóre z nich z powodzeniem polują na wieloryby i foki, wykorzystując w tym celu skomplikowane techniki. W północnej Norwegii, zadowalają się ulubionymi śledziami, za którymi podążają. Innymi słowy, tam gdzie śledzie, tam i orki.
Do około 2011r. głównym miejscem zimowania śledzi w północnej Norwegii były fiordy Tysfjord, Ofotfjord i Vestfjord. Śledzie przebywały tam od połowy października, a pod koniec stycznia udawały się na południe na zachodnie wybrzeże Norwegii, by złożyć ikrę. Następnie latem ponownie wracały jeszcze dalej na północ, do Morza Norweskiego. Jednakże pewnej zimy zmieniły swe plany i na następne pięć lat przeniosły się do rejonów Andenes, wyspy Senja i Tromsø. Zimą 2017/18 nastąpiła kolejna zmiana – śledzie przemieściły się jeszcze dalej na północ – do okolic Skjervoy i Kvanangen, zaskakując okolicznych mieszkańców, turystów, ale nie orki.
Orki stosują różne metody polowania. W przypadku śledzi używają tzw. „techniki karuzeli” – najpierw otaczają ławicę i odgradzają je pęcherzykami powietrza, przez co przerażone śledzie zbijają się w ciasną kulę. Krążą wokół nich, dezorientując swymi połyskującymi jasnymi brzuchami, aż nagle jedna z orek wpływa do środka i uderzeniem ogona ogłusza ryby, zabijając je tak długo, aż wszystkie orki się najedzą.
Inne metody polowania to np. długi pościg za ofiarą mający na celu zmęczenie jej, odcinanie np. wieloryba od dostępu do powietrza, stwarzanie fali, by „spłukać” ofiarę z kry lodowej, wypychanie ryb na powierzchnię wody lub nawet rzucanie się na brzeg, w celu pochwycenia swej ofiary.