FOKI

PODSTAWOWE INFORMACJE
Foki to jedne z najbardziej płochliwych zwierząt, które występują na Svalbardzie. Jest to zrozumiałe, ponieważ są najbardziej smakowitym obiektem polowań niedźwiedzi polarnych. Odpoczywając na krach lodu muszą cały czas być czujne, aby uniknąć ataku. Kiedy rodzą młode – muszą zagrzebywać je głęboko w norach śnieżnych, aby niedźwiedź nie był w stanie ich odnaleźć.
Dorosła foka osiąga długość od 150 cm do 190 cm i waży od 100 do 150 kilogramów.
Samice są mniejsze od samców. Zwierzęta te charakteryzują się okrągłymi głowami i dużymi, wyrazistymi oczami.
Doskonale nurkują w poszukiwaniu ryb, które stanowią ich główny pokarm. Potrafią zejść na głębokość nawet kilkuset metrów.

Foki na naszych wyprawach
Na Svalbardzie najczęściej spotykamy foki pospolite, zwane czasami psami morskimi. Dostosowały swoje ciało do życia w niskich temperaturach poprzez wytworzenie z grubej warstwy tłuszczu izolacji termicznej. Najczęściej spotykany kolor jej sierści to żółtoszary z szarymi lub brązowymi plamami na całym ciele. Nie ma małżowin usznych, pomimo tego ma znakomity słuch, który rekompensuje jej słaby węch. Choć pływa bardzo dobrze to jednak nie lubi odbywać długich wędrówek, nie oddala się od brzegu na więcej niż kilkanaście kilometrów. Okres godowy trwa od września do października, zatem samica najczęściej rodzi na lądzie jedno młode w okolicach czerwca. Karmi je przez okres 6 tygodni, a potem opiekuje się przez 3-4 lata.

Drugą najczęściej spotykaną przez nas jest foka brodata, zwana też wąsatą lub fokowąsem brodatym. Jest ona największą z fok w Arktyce. Długość ciała samców może osiągać 370 cm, a samic 260 cm i mogą ważyć nawet 400 kg. Nurkują na głębokość 70 metrów, gdzie na dnie poszukują swojego głównego pokarmu: bezkręgowców.
Jej ubarwienie stanowi ciemnoszary kolor, jaśniejszy od strony brzucha i pyska, a charakterystycznego wyglądu nadają im długie wąsy zatokowe. Ich kończyny przednie i tylne przekształcone są w płetwy.

W trakcie swoich wypraw foki spotykamy na polach lodowych zamykających fiordy, najczęściej w maju i czerwcu. Leżą na lodzie lub krach w stadach lub pojedynczo. Wielokrotnie byliśmy świadkami polowań niedźwiedzi polarnych na nie. Widzieliśmy niedźwiedzie godzinami czatujące nad otworami oddechowymi w lodzie. Przyjęło się zatem uważać, że gdzie foki tam pewnie znajdą się niedźwiedzie, które potrafią wyczuć je z kilkunastu kilometrów i przyciągnąć do siebie.
Do innych zaobserwowanych przez nas na Svalbardzie fok należą nerpy obrączkowane.
Na foki na Svalbardzie polują również ludzie, na szczęście nie są to częste przypadki.