Wysokie, strzeliste szczyty, kolejny lodowiec w tle, a u podnóża na zieleniącej się równinie położona polska stacja badawcza. Już z daleka można dostrzec jej duże budynki i dobrze zagospodarowany teren.
Stacja robi ogromne wrażenie i można poczuć prawdziwą dumę, że tak pięknie wygląda ten wyrwany z lodowej pustyni polski teren, w bajkowym krajobrazie
Stacja zorganizowana jest bardzo profesjonalnie, obszerny budynek mieści w sobie dużą ilość pomieszczeń, zagospodarowanych do wszystkich potrzebnych celów. Pomieszczenia z zapasami jedzenia, siłownia, olbrzymia kuchnia, pokoje mieszkających polarników. Największe wrażenie wywiera salon, w którym można rozsiąść się wygodnie. Obszerny, ładnie urządzony, z biblioteczką, telewizorem, kanapami.
Dookoła budynku stacji rozstawione są urządzenia pomiarowe: klatki meteorologiczne, maszty radiowe, anteny satelitarne. Całości strzegą psy, których głównym zadaniem jest ostrzeganie przed zbliżającymi się niedźwiedziami polarnymi.
Stację prowadzi Instytut Geofizyki Polskiej Akademii Nauk. Wykonywane są w niej całoroczne badania z zakresu geofizyki i środowiska polarnego. Jest to najdalej na północ wysunięta całoroczna polska placówka naukowa.
Ciekawostką jest to, że na kilkanaście miejsc co roku aplikuje 2 – 3 tysiące osób. Jak widać – Arktyka jest kusząca.
